เพื่อนที่ดี แม้นมีหนึ่ง ถึงจะน้อย ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา

เกิดอาการเซ็งจิตระดับสามของมาตราวัดริกเตอร์ 

ด้วยความที่ทะนงตัว หลงผิดคิดว่าตัวเองไม่มีอะไรด่างพร้อย พอให้เป็นอาหารปากคนอื่นได้

คาดว่าใช้เวลาสามวันอาการนี้คงบรรเทา :-) แต่ถ้าได้เขียน วันเดียวก็หาย :-)

เล่าอาการเซ็งจิตให้คุณฝาละมีฟัง ฝาละมีก็บอกว่า จะไปสนใจทำไม เอาเวลาไปให้คนที่เขารักเรา หวังดีกับเราดีกว่า แทนที่จะไปเสียเวลากับคนที่เขาไม่หวังดีกับเรา

และอีกอย่าง คนที่เชื่อตามคำนินทา เขาก็คงไม่ได้ชอบเรามากพอที่จะไม่คล้อยตามไปตามคำนินทานั้นได้

จริงทุกประการ

แต่ทำไม เวลาที่คนเรารับรู้ว่ามีคนนินทาแล้วถึงได้หงุดหงิดใจ

เป็นเพราะหลงผิดคิดว่าตัวเองดี ไม่มีที่ติหรือ

อืม น่าจะใช่

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

เลิกหลงผิดซะ ไอ้เรามันก็ไม่ได้ดีไปกว่าใครๆ ถึงขนาดจะพ้นคำนินทาไปได้หร๊อก อิอิ

...

ทุกสิ่งย่อมมีสองด้านเสมอ

ยามที่ค้นพบมิตรเทียม ก็ทำให้เราเห็นคุณค่าของมิตรแท้

ยามที่เราผิดหวังจากคนภายนอก ทำให้เราเห็นคุณค่าของคนภายในมากขึ้น

...

ทำความสะอาดใจเสร็จแล้ว ไปทำความสะอาดบ้านดีกั่ววววว

กอด กอด